آمارها تا شهريور سال گذشته نشان می‌دهد؛ ۹۷ درصد از نوجوانان و ۶۶ درصد از کودکان کشور از موبايل يا تبلت استفاده مي‌کنند‌ که در نبود ‌سازو‌کار مشخصی برای سازمان‌دهی فعالیت آنها، خطرناک به‌نظر می‌رسد.

اغلب فعالان بازار موبایل اساسا هیچ اطلاعی از محصولات دیجیتال ویژه کودکان ندارند و می‌گویند توزیع گسترده‌ای از چنین محصولاتی در کشور وجود ندارد.

در کشور ما کودکان به‌طور رسمی به عنوان کاربر شناخته نشده و به همین دلیل دسترسی به محصولات دیجیتال ویژه آنها در بازار بسیار سخت و حتی گاهی ناممکن است.

در کشورهای پیشرفته وسایل الکترونیکی مخصوص کودکان با امکانات و ویژگی‌های خاص به سادگی در دسترس هستند. از اصلی‌ترین این ویژگی‌ها: ردیابی موقعیت مکانی‌(GPS) ، پیام‌های اضطراری، نصب یک اپلیکیشن همراه، فهرستی از مخاطبان خاص و سیستم‌‌عامل بسیار ساده.

ساختار سخت‌افزاری آنها هم طوری طراحی شده‌اند که برای نیازها و کاربری کودکان مناسب باشند.

همچنین اپلیکیشن‌هایی که روی دستگاه‌ها قرار دارند بیشتر جنبه آموزشی دارند و اجازه نصب هر اپلیکیشنی را نمی‌دهند.

در برخی کشورها حتی سیم‌کارت‌هایی ویژه کودک طراحی شده که محدودیت دسترسی دارند و مجهز به فیلتر کلمات نامناسب هستند.

در ایران در سال‌های گذشته سیم‌کارتی به نام انارستان برای کودکان به فروش رسید اما مشخص شد تفاوتی با سیم‌کارت‌های معمولی ندارد.

حورا تهرانی، کارشناس فعال در بخش آموزش کودکان، می‌گوید: «اکنون در ایران هم با مساله کمبود امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری شامل تبلت و گوشی‌های مخصوص کودکان و هم با خلأ آموزش اصولی به پدر و مادرها و کادر آموزشی روبرو هستیم.

والدین در ایران آگاهی لازم را ندارند و آموزش ندیده‌اند. در صورتی‌که نسل Z و آلفا به سرعت در حال پیوند با این ابزار هستند و به‌دلیل شرایطی که در آن به دنیا آمده‌اند، نیاز به آموزش‌هایی ندارند که نسل قبل داشتند و آنها به سمت تعامل فعال با این ابزار پیش می‌روند.»

دنیای اقتصاد