مرکز پژوهش‎ها:

بررسی‌های یک پژوهش نشان می دهد که شکاف میان منابع بیمه‌ای صندوق بازنشستگی کشوری به صورت چشمگیری افزایش یافته است. در سال 1401، هزینه‌های پرداختی به بازنشستگان این صندوق بیش از 8 برابر منابع حاصل از کسورات حق بیمه بوده است.

این عدم تناسب منابع و مصارف موجب شده است تا در سال 1401 صندوق بخش بزرگ مصارف خود را از محل کمک دولت تامین کرده و تنها 15 درصد از مصارف صندوق از محل کسور دریافتی تامین شود.

به صورت کلی می توان گفت که عواملی مانند مخدوش بودن نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی، تصویب قوانین حمایتی و مغایر با منطق بیمه‌ها، ناپایداری بنیادین صندوق به تبع شرایط نامطلوب اقتصاد کلان، عملکرد نامناسب در حوزه سرمایه‌گذاری و مدیریت دارایی‌ها و مخدوش شدن استقلال صندوق در عمل از جمله ریشه‌های شکل‌گیری بحران صندوق بازنشستگی کشوری بوده است.

علاوه بر این در دهه‌های گذشته دولت‌ها با تخلف از قانون، مدیران سیاسی را انتخاب و کارشناسان فنی را حذف کرده‌اند. این وضعیت منجر به بحران ورشکستگی و مطالبه‌گری بازنشستگان از دولت و مجلس به جای صندوق بازنشستگی شده است.

در چنین شرایطی پیشنهاد می شود که صندوق بازنشستگی کشوری به تدریج کوچک شده و وظایف آن به سایر واحدهای دولتی واگذار شود تا کارکنان جدید دولت به سازمان تامین اجتماعی ملحق شوند.

دنیای اقتصاد