جنگل‌ها به عنوان یکی از مهمترین منابع طبیعی و محیط زیست برای حفظ تنوع زیستی، تأمین آب و هوا و کنترل اقلیم بسیار ارزشمند هستند. اما متأسفانه با گذشت زمان، جنگل‌ها با مشکلات جدی روبرو شده‌اند و در خطر از بین رفتن قرار دارند. 2.4 درصد از مساحت جنگل‌ها در سطح جهانی از سال 2000 تا به امروز از بین رفته است. در ایران نیز سالهاست وضعیت نگران‌کننده است. 15.8 درصد از جنگل‌ها در ایران طی بیست سال گذشته دچار تخریب یا آسیب دیدگی شده‌اند.

دلایل این رویداد متعددند. جنگل‌زدایی، استخراج محصولات چوبی، تغییر کاربری اراضی به منظور توسعه کشاورزی، و آتش‌سوزی‌ها از جدی‌ترین دلایل از بین رفتن پوشش جنگلی است. هر کدام از این عوامل بر گرمایش جهانی، تغییر الگوهای بارندگی، و تهدید تنوع زیستی تاثیر گذارند و ضریب حیات روی زمین را به شدت کاهش می‌دهند.

جنگل‌زدایی به عنوان اصلی‌ترین متهم از بین رفتن جنگل‌ها، به طور عمده به فعالیت‌های اقتصادی نظیر کشاورزی، دامپروری، و ایجاد زیرساخت‌های شهری مربوط می‌شود. عدم وجود طرح‌های مدیریت پایدار جنگل‌ها و عدم اجرای قوانینی که بتواند از این منابع طبیعی محافظت کند، بی‌تردید اوضاع را بدتر کرده‌است.

تاثیرات این روند را نیز می‌توان در تغییرات اقلیمی دید که زندگی میلیاردها انسان و موجودات دیگر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. کاهش ظرفیت جذب کربن و تولید اکسیژن جنگل‌ها به طور مستقیم به افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای و تشدید پدیده گرمایش جهانی می‌انجامد.

مدیریت جامعه‌محور، سیاست‌های قاطع حفاظتی، آموزش عمومی جهت افزایش آگاهی درباره اهمیت جنگل‌ها، و همچنین تلاش‌های بین‌المللی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی، می‌تواند این روند رو به ویرانی را معکوس سازد.

ایران، به مثابه قطب گونه‌های جنگلی متنوع و سرشار از تنوع زیستی در منطقه خاورمیانه، نیازمند برنامه‌ریزی دقیق برای حفاظت از این میراث طبیعی است. این نه فقط وظیفه‌ای ملی است، بلکه بخشی از تعهد جهانی برای حفظ سلامت زمین به عنوان سرمایه گران‌بهای نسل‌های آتی به شمار می‌آید.