نوستالژی گذشته که در جامعه امروز ما دیده می‌شود گویا چهره‌ای جهانی دارد. براساس نظرسنجی ایپسوس در ۳۰ کشور جهان، ۴۴ درصد ترجیح می‌دهند در ۱۹۷۵ به دنیا آمده باشند؛ داوری‌ای که با ادراک شادی نیز هم‌راستاست، چون ۵۵ درصد مردم باور دارند ۵۰ سال پیش شادتر بودند. این ترجیح فقط به نسل‌های سالخورده محدود نیست و بخشی از نسل Z و هزاره‌ای‌ها هم ۱۹۷۵ را مطلوب‌تر می‌بینند.

وقتی افراد وضعیت امروز کشورشان را با گذشته مقایسه می‌کنند، شکاف اصلی آشکار می‌شود: کیفیت درمان و آموزش از نگاه بیشتر پاسخ‌دهندگان وضعیت بهتری نسبت به ۱۹۷۵ دارد، اما محیط‌زیست، احساس امنیت، شادمانی و زندگی بدون ترس از جنگ به‌عنوان حوزه‌هایی دیده می‌شوند که افت جدی داشته‌اند.

جمع این ارزیابی‌ها نشان می‌دهد مردم پیشرفت را لمس می‌کنند اما آن را معادل «زندگی بهتر» نمی‌دانند. همین همزمانی رفاه بیشتر با کاهش احساس امنیت و شادی است که گذشته را برای بسیاری به نسخه مطلوب‌تری از زندگی تبدیل کرده است.